We zijn zover van onszelf verwijderd, en we hebben er geen idee van.

Vele van ons denken dat dit is wat ze zijn, en daar kan geen verandering in gebracht worden.

En als ze het eindelijk doen, is er iets in hen, dat de boel saboteert.

ik weet er alles van, ik had ook bijna opgegeven, en dacht dat dit het leven was wat ik leefde.

Tot ik een coach vond, die me uitlegde dat we van energie gemaakt zijn, en dat mijn perceptie van de wereld nog met oogkleppen op waren.

Ik ging leren dat ik angsten had, en dat ik sabotage mechanismes had, dat de buitenwereld spiegels voor me zijn. En ik de kritische stemmen in mezelf behoorde te ontcijferen waar deze vandaan kwamen.

Door dat te ontdekken wist ik dit is niet van mij, dit behoort niet bij mij. Dus mag ik het loslaten.

Veel emoties die ik had opgedaan die ik had niet had kunnen verwerken, waar alleen maar meer aan toegevoegd was.

Ik droeg veel boosheid, die ik vooral op mezelf richte

Door los te laten en mezelf te verbinden met liefde en positieve gedachten, door affirmaties.

En gebeden, gronden, mediteren en meer mijn vrouwelijke kant op te zoeken. Door te rusten en creatief bezig te zijn. Kon ik de liefde en zachtheid van zelfliefde cultiveren. Want hoe meer zelfliefde je voor jezelf krijgt, hoe meer wat niet van je werkelijke zelf is je kan loslaten.

Het heelt, verdriet, boosheid, depressie en gevoelens van onwaardigheid. Het vereist dus wel moed, om deze emoties te onderzoeken en te doorvoelen.

Als je dat eenmaal onder de knie hebt, dan is het helen van jezelf, geen angstige bedoeling meer.

Maar een met gevolg dat je je steeds meer tevreden en gelukkig voelt.

En ook al voel je je op dit moment al tevreden en gelukkig, ik ben er van overtuigd dat dit nog veel meer kan zijn. Een gevoel van vrijheid in jezelf. Daar zorgt zelfliefde voor.

Liefs,

Jane

©️*25.8